اندیشه

آنچه در این قسمت می خوانید یک بیوگرافی طنز و تمثالی از من می باشد که توسط دوست خوبم آقای شاهین پرویزی به رشته ی تحریر در آمده و طراحی شده است.

لازم به ذکر است که ادبیات به کار گرفته شده در زیر از نوع بسیار نایاب “هندوانه زیر بَغَل” می باشد.

“معظم له میرزا پویاخان صنیع الدوله در پانزده روز گذشته از سُنبله، سنه ششم سال یک هزار و سیصد در قریه طهران بدنیا آمد، او از کودکی هوشی سرشار و ذکاوتی پربار داشت، از این رو به علم غامپیوتر مشغول شد به عالم فرنگ مشرف. او همیشه مفتخر به فرهنگ فاخر پارسی بود و اعیاد را اعم از ناسیونال و مذهبی گرامی میداشت. هم استاد علم و راز بود و هم همنشین طرب و ساز، از اینرو علم را به طرب شور می داد و طرب را با علم شعور. صدایی رسا داشت و کلامی نافذ، او دستگاهای آوازی را بخوبی از بر بود و پیرو سبک الپاپیه و از استادانی همچون میرزا فرامرز اصلان آبادی و شیخ محمد نوری رحمته علیه تقلید می نمود، از اینرو چندی نیز در مکتب شیخ محمد نوری رحمته علیه ساز و آواز تلمذ می نمود. باشد تا ایرانیان بر مفاخرشان مفتخر باشند.”

البته اینجانب هیچ گونه مسئولیتی در قبال تعریف و تمجیدها به عهده نمی گیرم و آن ها را به حساب لطف نویسنده ی عالیقدر نسبت به خود می گذارم.