عاشورای ایرانی‌

توسط: پویا

800px-Evening-of-ashoora

بازم شما به خودت نگیر ولی‌…

تو این دوره زمونه دینداری و عزا داری مذهبی‌ به سبک ایرانی‌ شده کارخانه ریا سازی و البته مقدار زیادی هم برای آرام کردن وجدان خود بابت خطا‌ها و گناه هایی که کردیم.به نظرم همهٔ این عزاداری‌ها و دینداری‌ها وقتی‌ ارزش پیدا می‌کنه که در زندگی‌ روزمره اخلاق و کردار خوبی‌ داشته باشیم. دل و نیتمون پاک باشه. اگر ظلمی شد صدامون در بیاد، زیر بار ظلم نریم، ظلم نکنیم، دروغ نگوئیم، دو رو نباشیم، به بچه هامون اخلاق و آزاد‌گی و روش درست زندگی‌ کردن و راستگو بودن یاد بدهیم نه روش عزاداری و فرهنگ نذری گرفتن!!

همین ۴،۵ ساله پیش روز عاشورا با ماشین ملت رو زیر کردند و کشتند. مگه اون ظلم نبود؟ چرا واسه اون عزا داری نمی‌کنیم؟ فقط ۴ ساله پیش بود نه ۱۴۰۰ ساله پیش. ایراد ما اینه که فکر می‌کنیم همهٔ ظلم‌ها فقط به پیغمبر‌ها و امام‌ها شده و کلا هرچی‌ امتحان الهی بوده، هرچی‌ آدم مظلوم بوده، هرچی‌ ستمگر بوده مربوط به گذشته‌های خیلی دور بوده و الان فقط باید ذکر مصیبت آن زمان ها  رو کرد! تا به حال فکر کردیم که شاید وقایع دورانی که در آن زندگی‌ می‌کنیم امتحانی‌ باشد برای اینکه میزان درک و اعتقادمون به داستان عاشورا و زیر بار ظلم نرفتن رو مورد سنجش قرار بده؟

البته بد بختی امروز ما این هم هست که خود حکومت فاسد و ظالم هم برای امام حسین چه عزاداری‌ها که نمیکند!

اگر عزاداری می‌کنیم ولی‌ زیر بار ظلم هم میریم، دیگه اون اسمش عزاداری نیست، یک نوع آدم پرستی‌ هست و همان طور که گفتم بیشتر برای آرام کردن وجدان خود. و صد البته که همهٔ این‌ها باعث بوجود آمدن ریا میشود. ولی‌ صرف آدم پرستی بد‌ترین اتّفاقی هست میتواند بیفتد. بخاطر اینکه باعث میشود که عظمتی‌ خیالی برای یک آدم که از جنس خودمون بوده بسازیم و فقط اون رو پرستش کنیم بجای اینکه از عمل و رفتارش درس بگیریم. قطعا انسانهای معنوی مثل پیغمبر‌ها و امامها توانسته بودند که ارتباط معنوی با درون خودشان و سپس با خدای خودشان برقرار کنند و به این واسطه‌ انسان‌ها رو هدایت و راهنمایی کنند. اما پرستش خودشون اصل قضیه نیست!

یادمون نره اگه ایران به دنیا نیومده بودیم الان شاید مسیحی‌، سنی، بودایی یا هرچیز دیگه یی بودیم. واقعا هم منطقی‌ نیست اگه بگیم چون ما این دین رو داریم میریم بهشت  بقیه هم میرند جهنّم. اگر این رو قبول داشته باشیم دیگه سنی یا شیعه یا مسیحی‌ بودن موضوع اصلی‌ نیست. 

اگر خوبی‌ می‌کنیم، راست میگیم، نیّت پاک داریم یعنی‌ هر لحظه زندگیمون رو داریم به قول مذهبیون عبادت می‌کنیم.

اگر معتقد به عاشورا هستیم، پس نباید زیر بار ظلم بریم. حتا اگر ۱ نفر بودیم در مقابل یک ملیون.اگر معتقد به عاشورا هستیم و عزاداری می‌کنیم، چه بخواهیم چه نخواهیم این انتظار از ما هست که انسان آزاده و درست کاری باشیم. حالا اگر امام حسین نبودیم ولی‌ همیشه آزاده و انسان باشیم. حداقل سعی‌ کنیم.

سعی‌ کنیم از اصل ماجرا منحرف نشیم. آدم هایی رو میشناسم که دین خاصی‌ ندارند ولی‌ انسان به معنی‌ واقعی‌ هستند. در یک کلام دین ندارند ولی‌ آزاده اند.