اندیشه

روز اول پَسا برجامتون بخیر…

 خوشحالى یکى از خصوصیات ما ایرانیهاست و صد البته حق مسلم ما، حتى اگر بهانه خوشحالى  باخت از آرژانتین باشد.

دست کسانیکه خرد پیشه کردند، زحمت زیاد کشیدند و باعث رفع تحریمها و احتمالا آینده بهترى براى ایران شدند هم درد نکند. این ادب و مرام ما ایرانیهاست که براى کار نیکى که کسى برایمان انجام میدهد قدردان و متشکریم.

ولى…

یادمان باشد که اصولا ما مردم نبودیم که باعث شدیم تحریممان کنند و حق ما نبود که هیچ زمانى در این ٣٧ سال تحریم باشیم.

جمهورى اسلامى نظامیست که حکومت دارى، قواعد نظام بین الملل و خیلى چیزهاى دیگر را نه از راه اصول بلکه از راه آزمون و خطا(بخوانید آزمون و فاجعه) در طول ٣٧ سال یاد گرفته است. و بهاى عظیم این آزمون و خطا ها را کسى به جز من و شما و آنهایى که دیگر در این دنیا نیستند پرداخت نکرده اند.

اگر زحمت کشیدند و تحریمها را برداشتند، خیلى ممنونیم ولى وظیفه اشان چیزى به جز این هم نبود. اصولا تحریمها و جایگاه و وضعیت کنونى ایران نتیجه نظام پر از دروغ و ریایى هست که خودشان به وجودآورنده اش بوده اند و هنوز به آن معتقدند.  پس قهرمان ساختن از ایشان یک لطیفه تلخ هست.

یادمان باشد که رئیس جمهور و جناب ظریف در راه برداشتن تحریمها، در همه حال شکرگذار رهنمود هاى (بخوانید چراغ سبز) مقام عظمى بوده اند. مقامى که به اراده او ٨ سال یک “جرثومه دروغ” به ملت تحمیل شد و نظرش به ایشان که قطعنامه هاى شوراى امنیت را کاغذ پاره میشمرد نزدیکتر بود!! پارادوکس محض!

پس به حق خود واقف باشیم، از حق خود کوتاه نیاییم و صد البته که قهرمان نسازیم!

خداوند این مملکت را از خشکسالى، دروغ، قهرمان پرورى و پارادوکس در امان دارد.